Akta Wilayah Luar Negeri Britain 2002 - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas

Akta Wilayah Luar Negara British 2002
	Parlimen United Kingdom
Tajuk panjang	Suatu Akta untuk membuat peruntukan mengenai nama "wilayah luar negara British" dan kewarganegaraan British setakat yang berkaitan dengan wilayah seberang laut British.
Petikan	2002 c.8
Diperkenalkan oleh	Jack Straw, Setiausaha Negara bagi Hal Ehwal Luar dan Komanwel
Perkembangan wilayah	United Kingdom, tanggungan Mahkota dan Wilayah Luar Negara British
Tarikh
Perkenan diraja	26 Februari 2002
Teks undang-undang seperti yang asalnya digubal
Teks statut disemak semula sebagaimana yang dipinda

Akta Wilayah Luar Negara British 2002 (c.8) ialah Akta Parlimen United Kingdom yang menggantikan sebahagian daripada Akta Kewarganegaraan British 1981. Ia membuat peruntukan undang-undang untuk menamakan semula Wilayah Tanggungan British sebagai Wilayah Luar Negara British, dan menamakan semula kerakyatan yang berkaitan.

Hasil daripada perbuatan itu, semua yang merupakan warganegara British Overseas Territories (selain daripada mereka yang berkaitan semata-mata dengan Kawasan Pangkalan Berdaulat Cyprus) serta-merta sebelum 21 Mei 2002 secara automatik menjadi warganegara British penuh pada tarikh tersebut (sebelum ini kerakyatan penuh British sama ada secara automatik diberikan atau diberikan tanpa syarat atas permintaan hanya kepada orang dari Gibraltar dan Kepulauan Falkland).

Undang-undang itu digubal lima tahun selepas tamatnya kedaulatan British ke atas Hong Kong, yang penduduknya jauh lebih besar daripada semua Wilayah Tanggungan British lain yang digabungkan.

Wilayah yang layak untuk tujuan Akta 2002 termasuk Wilayah Lautan Hindi British (Inggeris: British Indian Ocean Territories atau BIOT) dan Wilayah Antartika British. Pada masa itu, terdapat perbincangan tentang sama ada salah satu daripada wilayah ini harus dianggap sebagai wilayah yang layak untuk tujuan Akta, apabila kedua-duanya tidak mempunyai penduduk tetap dan dalam kes Wilayah Antartika British terdapat tuntutan wilayah yang bersaing yang ditahan dalam keingkaran.

Walaupun lazimnya tidak mungkin di bawah undang-undang imigresen wilayah untuk memperoleh kerakyatan Wilayah Luar Negara British (Inggeris: British Overseas Territories Citizenship atau BOTC) melalui penaturalisasian di wilayah itu, bekas penduduk BIOT masih memegang BOTC berdasarkan kelahiran mereka, atau kelahiran ibu bapa, di wilayah itu.

Walaupun mungkin untuk BOTC secara sukarela memperoleh kerakyatan British di bawah peruntukan Akta Kewarganegaraan British 1981 sebelum ini melalui pendaftaran seksyen 4 dengan memenuhi keperluan pemastautin UK dan watak yang baik sebelum 2002, penggubalan Akta 2002 bermakna setiap BOTC yang belum menjadi warganegara British pada hari pemastautinan secara automatik memperoleh status tersebut tanpa memenuhi syarat-syarat dan ciri-ciri tersebut.^[1] Ini, secara berkesan, bermakna bahawa BOTC berada dalam kedudukan unik yang memegang dua bentuk kewarganegaraan British secara serentak. Satu-satunya pengecualian untuk ini adalah bagi mereka yang berhubung semata-mata dengan pangkalan tentera berdaulat di Cyprus, dan mereka yang memperoleh status BOTC secara sukarela (iaitu melalui naturalisasi) selepas 21 Mei 2002.

Ini telah membenarkan penduduk Wilayah Luar Negara British untuk memohon dan melakukan perjalanan menggunakan pasport British yang berasingan yang menggambarkan mereka sebagai warganegara British, untuk tinggal di UK secara tetap tanpa tertakluk kepada kawalan imigresen UK, untuk menyertai angkatan tentera dan pasukan polis British, dan untuk melaksanakan hak di bawah Akta Hak Asasi Manusia. Walaupun tidak dinyatakan secara jelas, akta itu juga memberikan mereka kewarganegaraan EU melalui keahlian UK dalam Kesatuan Eropah, yang (sehingga penarikan UK daripada EU dimuktamadkan) bermakna BOTC dengan pasport warganegara Britain diberikan semua hak yang diberikan kepada warga EU di mana-mana negara EU.

Georgia Selatan dan Kepulauan Sandwich Selatan dimasukkan ke dalam skop Akta tersebut terutamanya disebabkan oleh bekas persatuannya dengan Kepulauan Falkland. Akta 2002 adalah sama dalam skop kepada Akta Kewarganegaraan British (Kepulauan Falkland) 1983 dan memansuhkan sebahagian daripada Akta tersebut (tanpa menjejaskan kesahihan sebarang pemerolehan kerakyatan British di bawah undang-undang itu).

Mereka yang menaturalisasikan diri sebagai warganegara wilayah luar negara British selepas 21 Mei 2002 boleh mengemukakan permohonan untuk didaftarkan sebagai warganegara British di bawah seksyen 4A Akta 1981, tertakluk hanya kepada keperluan watak yang baik. Walau bagaimanapun, permohonan hendaklah dibuat secara sukarela. Oleh itu, secara teori masih mungkin bagi seseorang untuk memegang hanya status BOTC tetapi bukan kewarganegaraan British selepas 2002, jika mereka tidak pernah memfailkan permohonan sedemikian atau permohonan mereka ditolak oleh kerajaan UK.

Walaupun BOTC dari semua Wilayah Luar Negara (kecuali Kawasan Pangkalan Berdaulat) kini sama ada warganegara British atau layak untuk memperoleh kewarganegaraan British (dan oleh itu mendapat hak untuk tinggal di UK kerana menjadi warganegara British), warganegara British yang melawat Wilayah Luar Negara masih tertakluk kepada kawalan imigresen tempatan dan, dalam kebanyakan kes, diberi cuti terhad oleh pegawai imigresen untuk kekal.

Berikutan perjanjian penyerahan Kepulauan Chagos, kerajaan British juga akan memperkenalkan undang-undang untuk melaksanakan perjanjian itu, termasuk meminda Akta Kewarganegaraan British 1981 untuk mencerminkan bahawa Wilayah Lautan Hindi British bukan lagi wilayah luar negara berikutan ratifikasi perjanjian itu oleh Parlimen.^[2]