| Ferdinand II | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Raja Dua Sicilia | |||||
| Pemerintahan | 8 November 1830 – 22 Mei 1859 | ||||
| Didahului oleh | Francis I | ||||
| Diikuti oleh | Francis II | ||||
| Pemakaman | Basilica Santa Chiara, Napoli | ||||
| Pasangan | Maria Cristina dari Savoy Maria Theresa of Austria | ||||
| Anakanda | Francis II Louis, Count Trani Prince Albert Maria, Count of Castrogiovanni Putera Alfonso, Count Caserta Maria Annunciata, Archduchess of Austria Maria Immaculata, Archduchess of Austria Prince Gaetan, Count of Girgenti Prince Giuseppe, Count of Lucera Maria Pia, Duchess of Parma Prince Vincenzo, Count of Melazzo Prince Pasquale, Count Bari Maria Luisa Immaculata, Countess of Bardi Prince Gennaro, Count of Caltagirone | ||||
| |||||
| Kerabat | Bourbon Dua Sicilia | ||||
| Ayahanda | Francis I dari Dua Sicilia | ||||
| Bonda | Maria Isabella dari Sepanyol | ||||
| Agama | Katolik Rom | ||||
Ferdinand II (Ferdinando Carlo, 12 Januari 1810 – 22 Mei 1859) adalah Raja Dua Sicilia dari 1830 sehingga kematiannya pada tahun 1859.
Keluarga
Ferdinand dilahirkan di Palermo, anak kepada Raja Francis I dari Dua Sicily dan isterinya iaitu Maria Isabella dari Sepanyol.
Datuk dan nenek sebelah bapa beliau adalah Raja Ferdinand I dari Dua Sicily dan Permaisuri Maria Carolina dari Austria. Datuk dan nenek sebelah ibu beliau pula adalah Charles IV dari Sepanyol dan Maria Luisa dari Parma. Ferdinand I dan Charles IV bersaudara, kedua-dua anak-anaknya ialah Charles III dari Sepanyol dan Maria Amalia dari Saxony.
Pemerintahan awal
Dalam tahun-tahun awal beliau merupakan agak popular. Progresif dikreditkan dengan idea Liberal dan di samping itu, adab percuma dan beliau mudah mencintai yang dikenali sebagai lazzaroni, kelas-kelas yang rendah masyarakat-masyarakat di Neapolitan.
Selepas menggantikan ayahnya selepas kematian ayahnya pada tahun 1830, terlebih dahulu matlamat beliau adalah untuk mentadbir kerajaannya dengan cara yang akan membawa kebahagiaan yang paling besar untuk sejumlah besar rakyatnya sambil menghormati hak-hak raja rakan-rakan dan orang-orang yang menganuti Gereja Roman Katolik.
Tahun-tahun awal pemerintahannya adalah agak aman, beliau memotong cukai dan perbelanjaan dengan membina kereta api yang pertama di Itali (antara Napoli dan istana diraja di Portici), armadanya adalah yang pertama mempunyai kapal stim di seluruh Semenanjung Itali dan dia mempunyai sambungan telegraf yang telah ditubuhkan antara Napoli dan Palermo di Sicily.
Walau bagaimanapun, pada tahun 1837 beliau menjadi 'ganas' dengan menindas penunjuk perasaan Sicily yang ingin menuntut perlembagaan dan mengekalkan pemantauan polis yang ketat dalam domain beliau. Intelektual progresif yang didorong oleh visi sebuah masyarakat baru yang berasaskan perlembagaan moden terus menuntut beliau untuk memberikan perlembagaan dan meliberalisasikan pemerintahannya.
Revolusi 1848
Pada September 1847, rusuhan ganas diilhamkan oleh Liberal meletus di Reggio Calabria dan di Messina yang telah dihancurkan oleh tentera. Pada 12 Januari 1848, revolusi di Sicily telah tersebar di seluruh pulau dan berkhidmat sebagai bunga api bagi Revolusi 1848 di seluruh Eropah.
Selepas ledakan revolusi yang sama di dalam Salerno, selatan Napoli dan di Cilento yang merupakan seluruh rantau itu telah disokong oleh majoriti intelek negara itu. Pada 29 Januari 1848, Raja Ferdinand terpaksa memberikan perlembagaan corak di Perancis iaitu Piagam 1830.
Bagaimanapun, timbul tentang jenis sumpah yang perlu diambil oleh ahli-ahli dewan timbalan. Sebagai suatu persetujuan yang tidak dapat dicapai dan beliau enggan ingin berkompromi. Rusuhan berterusan di jalan-jalan. Akhirnya, beliau mengarahkan tentera untuk memecahkan mereka dan membubarkan parlimen pada 13 Mac 1849. Walaupun perlembagaan tidak pernah secara rasmi dimansuhkan, beliau kembali bertahan sebagai raja mutlak.
Dalam tempoh ini, beliau menunjukkan lampiran untuk Paus Pius IX dengan memberikan dia perlindungan di Gaeta. Paus telah dipaksa sementara untuk melarikan diri dari Rom berikut gangguan revolusi yang sama. (lihat Republik Rom (1849), Giuseppe Mazzini.
Dalam pada itu, Sicily mengisytiharkan kemerdekaan di bawah pimpinan Ruggero Settimo dan juga pada 13 April 1848, telah diisytiharkan beliau telah digulingkan. Sebagai tindak balas, beliau memasang 20,000 tentera di bawah perintah Ketua Carlo Filangieri dan dihantar ke Sicily untuk menggulingkan kekuasaan Liberal dan mengembalikan kekuasaan beliau semula. Satu armada tentera laut dihantar ke perairan Sicily dengan mengebom bandar Messina dengan "kekejaman biadab" selama lapan jam selepas pemain pertahanan telah menyerah diri. Tentera beliau telah membunuh ramai orang awam dan dengan itu beliau dapat nama samaran "Re` Bomba"("Raja Bom").
Selepas kempen yang berpanjangan hampir sembilan bulan, rejim Liberal Sicily telah benar-benar lemah pada 15 Mei 1849.
Di hujung pemerintahan
Antara tahun 1848 dan 1851, dasar-dasar beliau menyebabkan ramai orang awam pergi ke dalam pembuangan. Sementara itu, dianggarkan 2,000 orang revolusi telah disyaki atau pembangkang telah dipenjarakan.
Selepas melawat Napoli pada tahun 1850, Gladstone mula menyokong lawan Neapolitan daripada raja-raja Bourbon: "Sokongan" beliau yang terdiri daripada beberapa huruf yang dia hantar ialah dari Napoli kepada Parlimen London, yang menerangkan "keadaan besar" daripada Kerajaan Itali Selatan dan mendakwa bahawa "adalah penafian Tuhan untuk mendirikan satu sistem kerajaan". Gladstone sebenarnya tidak pernah ke Itali Selatan dan oleh itu beberapa tuduhannya adalah tidak boleh dipercayai, namun laporan dalam Dua Sicily adalah meluas di seluruh Eropah semasa 1850-an. Surat Gladstone menimbulkan reaksi sensitif di seluruh Eropah dan membantu untuk menyebabkan pengasingan diplomatik kerajaan sebelum serangan dan pengilhakan kerajaan daripada Dua Sicily oleh Piedmont dengan asas Itali moden. Kerajaan British yang telah menjadi sekutu dan pelindung dinasti Bourbon semasa Perang Napoleon mempunyai kepentingan tambahan untuk menghadkan kebebasan Kerajaan Dua Sicily yang ditadbir oleh beliau. Kerajaan British dimiliki kepentingan perniagaan yang luas di Sicily dan bergantung kepada sulfur Sicily untuk industri tertentu.[1]
Beliau telah berusaha untuk menghadkan pengaruh British yang akan menyebabkan ketegangan. Beliau terpaksa mengabaikan nasihat British dan Kerajaan Perancis kerana kuasa-kuasa tersebut ingin membuka duta mereka di kerajaan beliau pada tahun 1856.
Kematian
Seorang tentera telah cuba untuk membunuh Ferdinand pada tahun 1856 dan ramai yang percaya bahawa jangkitan yang diterimanya dari bayonet askar membawa kepada kematian muktamad beliau. Beliau meninggal dunia pada 22 Mei 1859 tidak lama selepas Empayar Perancis Kedua dan Kerajaan Sardinia telah mengisytiharkan perang terhadap Empayar Austria dalam peperangan Perang Kemerdekaan Itali Kedua. Ini kemudiannya membawa kepada pencerobohan kerajaannya oleh Giuseppe Garibaldi dalam penyatuan Itali iaitu Ekspedisi Seribu pada tahun 1861.
Rujukan
Ferdinand II dari Dua Sicilia Cabang kadet bagi Kerabat Bourbon Tarikh keputeraan: 12 Januari 1810 Tarikh kemangkatan: 22 Mei 1859
| ||
| Gelaran pemerintah | ||
|---|---|---|
| Didahului oleh Francis I |
Raja Dua Sicily 8 November 1830 – 22 Mei 1859 |
Diikuti oleh: Francis II |