Gabungan Jerman Utara 'Norddeutscher Bund (Jerman) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1867–1871 | |||||||||
| |||||||||
| Cogan kata: Gott mit uns (Jerman)[1] Nobiscum Deus (Latin) ("Tuhan bersama kita") | |||||||||
| Lagu kebangsaan: Heil dir im Siegerkranz [2] ("Daulat kepada-Mu Mahkota Pemenang") Die Wacht am Rhein (tidak rasmi)[3][4][5] ("Memerhati di Rhein") | |||||||||
 Peta Gabungan Jerman Utara pada tahun 1870 | |||||||||
| Status | Negeri persekutuan | ||||||||
| Ibu negara | Berlin | ||||||||
| Bahasa rasmi | Jerman | ||||||||
| Demonim | Orang Jerman | ||||||||
| Kerajaan | Monarki perlembagaan persekutuan | ||||||||
| Presiden Persekutuan | |||||||||
• 1867–1871 | Wilhelm I | ||||||||
| Badan perundangan | Reichstag dan Bundesrat | ||||||||
| Era Sejarah | Eropah Moden | ||||||||
• Penubuhan rasmi | 1 Julai 1867 | ||||||||
• Pembentukan Empayar Jerman | 18 Januari 1871 | ||||||||
| |||||||||
.svg)
Gabungan Jerman Utara (Jerman: Norddeutscher Bund) ialah sebuah negeri persekutuan di Eropah Tengah yang wujud dari tahun 1867 hingga 1871. Ia merupakan pendahulu langsung kepada Empayar Jerman.
Sejarah
Selepas Perang Austria-Prusia pada tahun 1866, Gabungan Jerman dibubarkan. Prusia, di bawah pimpinan Otto von Bismarck, menubuhkan Gabungan Jerman Utara sebagai sebuah negeri persekutuan baharu. Ia merangkumi 22 buah negeri di utara Sungai Main, dengan Prusia sebagai kuasa dominan.
Gabungan ini secara rasmi ditubuhkan pada 1 Julai 1867 dengan penggubalan perlembagaannya. Perlembagaan ini mewujudkan sebuah parlimen persekutuan (Reichstag), yang dipilih melalui hak mengundi lelaki sejagat, serta sebuah Majlis Persekutuan (Bundesrat), yang mewakili kerajaan-kerajaan negeri anggota. Raja Prusia berkhidmat sebagai Bundespräsidium (Presiden Persekutuan).
Struktur
_(461040598).jpg)
Gabungan ini merupakan kesatuan monarki dan bandar-bandar bebas, mengekalkan tahap autonomi tertentu bagi setiap negeri anggota. Namun, Prusia memegang kuasa dominan dalam hal-hal tentera, dasar luar, dan pentadbiran persekutuan. Sistem dua dewan – Reichstag dan Bundesrat – memberikan gabungan itu satu bentuk perlembagaan moden.
Perlembagaan juga menetapkan pengurusan bersama dalam isu mata wang, sistem undang-undang, dan hubungan perdagangan. Tentera darat disatukan di bawah pimpinan Prusia, sementara negeri-negeri anggota tetap mengekalkan identiti politik masing-masing dalam perkara domestik.
Peralihan kepada Empayar Jerman
Apabila Perang Perancis-Prusia tercetus pada tahun 1870, negeri-negeri Jerman di selatan Sungai Main menyertai gabungan ketenteraan dengan Gabungan Jerman Utara. Kemenangan ke atas Perancis membawa kepada penyatuan politik yang lebih erat.
Pada 18 Januari 1871, di Istana Versailles, Wilhelm I dari Prusia dimasyhurkan sebagai Maharaja Jerman. Peristiwa ini menandakan transformasi rasmi Gabungan Jerman Utara menjadi Empayar Jerman, dengan perlembagaan baharu yang berasaskan struktur gabungan tersebut.
Lihat juga
Rujukan
Craig, Gordon A. (1978). Germany, 1866–1945. Oxford University Press.
Clark, Christopher (2006). Iron Kingdom: The Rise and Downfall of Prussia, 1600–1947. Penguin Books.
Sheehan, James J. (1989). German History 1770–1866. Oxford University Press.
Pautan luar
Rencana mengenai Gabungan Jerman Utara di Encyclopædia Britannica
Otto von Bismarck – Biografi Jerman (dalam bahasa Jerman)
- ^ Preble, George Henry, History of the Flag of the United States of America: With a Chronicle of the Symbols, Standards, Banners, and Flags of Ancient and Modern Nations, 2nd ed, p. 102; A. Williams and co, 1880
- ^ Fischer, Michael; Senkel, Christian (2010). Klaus Tanner (penyunting). Reichsgründung 1871: Ereignis, Beschreibung, Inszenierung. Münster: Bachmann Verlag.
- ^ Hansen, Hans Jürgen (1978). Heil Dir im Siegerkranz: die Hymnen der Deutschen. Oldenburg, Hamburg: Stalling. ISBN 3-7979-1950-6.
- ^ von ADELHEID, K. L. A. I. B. E. R. ""Max Schneckenburger (1819–1849)–der Dichter der "Wacht am Rhein "". SCHRIFTEN DER BAAR. m/s. 165. Dicapai pada 9 September 2023.
- ^ Ochsmann, Almut. "100 Jahre deutsche Nationalhymne: Überlegungen zu Eine vaterländische Ouvertüre op. 140." Mitteilungen der Internationalen Max-Reger-Gesellschaft 3.42 (2022): 18–23.