Kawalan makhluk perosak ialah peraturan atau pengurusan spesies yang ditakrifkan sebagai makhluk perosak, alam haiwan yang terkesan terhadap kegiatan manusia.[1] Tanggapan manusia bergantung pada pentingnya kerosakan yang dilakukan, dan akan berkisar dari toleransi, melalui pencegahan dan pengurusan, untuk cuba menghapuskan hama sepenuhnya. Langkah kawalan perosak boleh dilakukan sebagai sebahagian daripada strategi pengurusan serangga perosak bersepadu.
Dalam bidang pertanian, perosak disimpan dengan cara kultur, kimia dan biologi. Membaja dan menanam tanah sebelum menyemai mengurangkan beban perosak dan ada trend moden untuk membatasi penggunaan racun perosak sejauh mungkin. Ini boleh dicapai dengan memantau tanaman, hanya menggunakan racun serangga apabila perlu, dan dengan menanam jenis dan tanaman yang tahan terhadap perosak. Jika mungkin, cara biologi digunakan, menggalakkan musuh semulajadi perosak dan memperkenalkan pemangsa atau parasit yang sesuai.[2]
Di dalam rumah dan persekitaran bandar, perosak adalah tikus, burung, serangga dan organisma lain yang berkongsi habitat dengan manusia, dan yang memakan dan memusnahkan harta benda. Kawalan perosak ini dilakukan melalui pengecualian, penolakan, penyingkiran fizikal atau cara kimia. Secara alternatif, pelbagai kaedah kawalan biologi boleh digunakan termasuk program pensterilan.[3]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Flint, Maria Louise; Dreistadt, Steve H. (1998). Clark, Jack K. (penyunting). Natural Enemies Handbook: The Illustrated Guide to Biological Pest Control. University of California Press. ISBN 978-0-520-21801-7. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 May 2016. Unknown parameter
|deadurl=ignored (bantuan) - ^ "Augmentation: The Periodic Release of Natural Enemies". University of Wisconsin. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 March 2016. Dicapai pada 27 August 2017. Unknown parameter
|deadurl=ignored (bantuan) - ^ "Bacillus thuringienis Factsheet". Colorado State University. Dicapai pada 2 June 2010.