Dinasti Qin - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas

Qin
秦
Qin 秦
221 SM–207 SM
	Cap mohor
	Peta Dinasti Qin
Ibu negara	Xian Yang 咸阳
Agama	Agama rakyat Cina
Kerajaan	Raja mutlak
Maharaja
• 221–210 SM	Qin Shi Huang
• 210–207 SM	Qin Er Shi
Raja
• 207 SM	Ying Zi Ying
Cheng Xiang
• 221–208 SM	Li Si
• 208–207 SM	Zhao Gao
Badan perundangan	Legalisme
Sejarah
• Didirikan	221 SM
• Dibubarkan	207 SM
Mata wang	Ban Liang 半两
Didahului oleh	Diganti oleh
	Dinasti Zhou
	Zaman Negara Berperang
18 Negara Baru
Dinasti Han
Nanyue
Sekarang sebahagian dari	Republik Rakyat China; Vietnam;

Sejarah China Sejarah China
PURBA
3 Tokoh Mulia & 5 Maharaja
Dinasti Xia 2100–1600 BCE
Dinasti Shang 1600–1046 BCE
Dinasti Zhou 1045–256 BCE
Zhou Barat
Zhou Timur
Zaman Musim Bunga dan Musim Luruh
Zaman Negara Berperang
Maharaja
Dinasti Qin 221 BCE–206 BCE
Dinasti Han 206 BCE–220 CE
Han Barat
Dinasti Xin
Han Timur
Tiga Kerajaan 220–280
Wei, Shu & Wu
Dinasti Jin 265–420
Jin Barat	16 Kerajaan 304–439
Jin Timur	16 Kerajaan 304–439
Dinasti-dinasti Utara & Selatan 420–589
Dinasti Sui 581–618
Dinasti Tang 618–907
( Zhou Kedua 690–705 )
5 Dinasti & 10 Kerajaan 907–960	Dinasti Liao 907–1125
Dinasti Song 960–1279
Song Utara		Xia Barat
Song Selatan	Jin
Dinasti Yuan 1271–1368
Dinasti Ming 1368–1644
Dinasti Qing 1644–1911
MODEN
Republik China 1912–1949
Republik Rakyat China 1949–kini	Republik China (Taiwan) 1945–kini
Rencana berkaitan Sejarah China Garis masa sejarah China Dinasti-dinasti dalam sejarah China Sejarah bahasa Sejarah seni Sejarah ekonomi Sejarah pendidikan Sejarah sains dan teknologi Sejarah perundangan Sejarah media Sejarah ketenteraan Sejarah keluatan
Kotak ini: lihat bincang sunting

Dinasti Qin (Hanzi: 秦朝; pinyin: Qín Cháo; Wade-Giles: Ch'in² Ch'ao²; IPA: [tɕʰǐn tʂʰɑ̌ʊ̯]) merujuk kepada sebuah dinasti di atas tanah Zhong Yuan (中原 ; nama kepada tanah China) pada era Empayar Qin yang berwujud dari tahun 221SM hingga 207 SM.^[1]

Ia bermula selepas penamatan Zaman Negara Berperang (战国时代) dan permulaan era Empayar Qin pada 221 SM. Ia dapat menguasai seluruh Zhong Yuan, kejayaan ini merupakan satu pencapaian yang tidak pernah dilakukan sebelumnya dalam sejarah China.^[1]

Permulaan[sunting | sunting sumber]

Ia diasaskan oleh Raja Ying Zheng dari Negara Qin (Qin Shi Huang), selepas kehancuran Dinasti Zhou pada tahun 256 SM oleh Qin Zhuang Xiang Wang (秦庄襄王 ; ayahanda Qin Shi Huang) dan menyatukan semua 7 Negara Besar dengan menghapuskan 6 negara selain Negara Qin yang direka semula sebagai Empayar Qin pada tahun 221 SM dan menamatkan Zaman Negara Berperang. Raja Ying Zheng kemudian mengisytiharkan dirinya sebagai "Maharaja Mulia Pertama" kepada empayar ini yang menyebabkan permulaan "Dinasti Qin".^[2]

Oleh kerana nama keluarga diraja kepada empayar ini bernama "Ying (嬴)", empayar ini juga dikenali dengan nama "Ying Qin (嬴秦)".^[2]

Kerajaan[sunting | sunting sumber]

Sebagai sebuah empayar, Qin berusaha untuk membuat empayar dengan kekuatan kuasa politik dan ekonomi yang stabil membolehkannya untuk menjadikan angkatan tentera yang besar. Qin, seperti Rom purba, percaya empayar mereka merangkumi seluruh dunia, merujuk kepada konsep "Tian Xia (天下 ; segalanya yang berada di bawah langit/syurga)".

Pusat pentadbiran Qin berusaha mengurangkan peranan aristokrat dan pemilik tanah serta memiliki penguasaan terus terhadap rakyat yang mempunyai populasi terbanyak dan menguasai penguasaan kuasa buruh yang besar. Ini membolehkan kerajaan untuk membuat projek yang besar seperti Tembok Besar China yang ketika itu dibina di sebelah utara kerajaan.

Namun, mereka menguna ramai orang hamba yang merupakan orang dari negara yang telah "dimakan" oleh Negara Qin untuk menjalankan pelbagai projek pembinaan tersebut. Sesiapa yang tidak mematuhi arahan tentera Qin yang mengawal mereka akan dihukum mati. Jadi, mereka berasa benci terhadap kerajaan Qin.

Empayar Qin telah memperkenalkan beberapa pembaharuan dengan Legalisme oleh Shang Yang pada abad ke-4 SM semasa Zaman Negara Berperang seperti timbangan, jisim, ukuran serta hanya satu jenis tulisan yang boleh digunakan dalam negara ini.

Mata wang rasmi kepada negara ini ialah Ban Liang (半两) yang berdasar dari Negara Qin. Hanya mata wang rasmi negara ini yang boleh digunakan dalam negara ini.

Untuk memastikan kestabilan dan kekuatan yang mutlak, sebuah cubaan untuk memusnahkan semua kesan dinasti-dinasti lama dan ajaran agama, ia telah membakar banyak buku agama dan sejarah serta membunuh ramai sarjana yang telah diharamkan oleh Qin Shi Huang, secara besar-besaran. Tentera Qin juga lebih maju daripada segi kegunaan senjata, kenderaan peperangan dan taktik ketenteraan untuk mengukuhkan kerajaan.

Kehancuran[sunting | sunting sumber]

Walaupun ia mempunyai angkatan tentera yang kuat, Dinasti Qin ini tidak hidup lama. Selepas Maharaja Mulia Pertama mangkat pada 210 SM, Penasihat Kereta (中车府令 ; penjaga kepada Surat Arahan Maharaja ; Surat Arahan Maharaja = Zhao Ling Wen Shu 诏令文书, lebih dikenali sebagai "Sheng Zhi 圣旨") baginda Zhao Gao (赵高 ; juga tok guru kepada Ying Hu Hai (嬴胡亥), anakanda termuda Qin Shi Huang) dan Cheng Xiang (丞相 ; ketua kepada semua menteri) baginda Li Si (李斯) telah merancang dan berjaya untuk membunuh anakanda pertama Qin Shi Huang, Fu Su (扶苏) dan menjadikan Ying Hu Hai sebagai Maharaja Qin Kedua dengan nama pemerintahan "Qin Er Shi (秦二世)" yang mengarahkan semua abang dan kakak baginda dihukum mati.

Pada tahun 208 SM, Zhao Gao telah menjadi Cheng Xiang Empayar Qin selepas kematian Li Si. Satu tahun kemudian, Qin Er Shi telah diganti oleh Ying Zi Ying (嬴子婴) sebagai Raja Empayar Qin yang merupakan pemimpin Dinasti Qin yang ketiga pada 207 SM. Selepas itu, Zhao Gao dan semua ahli kelurga beliau telah dibunuh atas arahan Ying Zi Ying kerana ketua negara ketiga ini tidak percaya Zhao Gao.

Pada akhir tahun 207 SM, 46 hari selepas Ying Zi Ying menjadi ketua kerajaan ketiga, Empayar Qin telah jatuh di tangan Liu Bang (刘邦) dari Negara Chu dan menamatkan era Dinasti Qin. Empayar Qin kemudian dipecah kepada 18 negara yang baru. Pada Januari 206 SM, 1 bulan selepas kehancuran Empayar Qin, Ying Zi Ying bersama dengan semua ahli kelurga diraja Qin yang masih hidup pada masa itu dibakar mati dalam Istana Xian Yang (咸阳宫).

Rujukkan[sunting | sunting sumber]

^ ^a ^b 徐锡祺 (1992). 新编中国三千年历日检索表 (dalam bahasa Cina). 北京: 人民教育出版社. ISBN 978-7-107-10351-3.
^ ^a ^b 徐俊 (November 2000). 中国古代王朝和政权名号探源 (dalam bahasa Cina). 湖北武昌: 华中师范大学出版社. m/s. 55–57. ISBN 7-5622-2277-0.

Buku[sunting | sunting sumber]

World and Its Peoples: Eastern and Southern Asia. Marshall Cavendish. 2007. ISBN 978-0-7614-7631-3.
Readings in Classical Chinese Philosophy. Hackett Publishing. 2005. ISBN 978-0-87220-780-6. Unknown parameter |editors= ignored (bantuan)
Breslin, Thomas A. (2001). Beyond Pain: The Role of Pleasure and Culture in the Making of Foreign Affairs. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-97430-5.
Bedini, Silvio (1994). The Trail of Time: Shih-chien Ti Tsu-chi : Time Measurement with Incense in East Asia. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-37482-8.
Bodde, Derk (1986). "The State and Empire of Ch'in". Dalam Twitchett, Denis; Loewe, Michael (penyunting). The Cambridge History of China, Volume I: the Ch'in and Han Empires, 221 B.C. – A.D. 220. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24327-8.CS1 maint: ref=harv (link)
Borthwick, Mark (2006). Pacific Century: The Emergence of Modern Pacific Asia. Westview Press. ISBN 978-0-8133-4355-6.
Kinney, Anne Behnke; Hardy, Grant (2005). The Establishment of the Han Empire and Imperial China. Westport, Connecticut: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-32588-5.
Keay, John (2009). China A History. Harper Press. ISBN 9780007221783.
Lewis, Mark Edward (2007). The Early Chinese Empires: Qin and Han. London: Belknap Press. ISBN 978-0-674-02477-9.
Chen Guidi; Wu Chuntao (2007). Will the Boat Sink the Water?: The Life of China's Peasants. Diterjemahkan oleh Zhu Hong. PublicAffairs. ISBN 978-1-58648-441-5.
Morton, W. Scott (1995). China: Its History and Culture (ed. 3rd). McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-043424-0.
Tanner, Harold (2010). China: A History. Hackett. ISBN 978-1-60384-203-7.
Cotterell, Arthur. (2007). The Imperial Capitals of China – An Inside View of the Celestial Empire. London: Pimlico. m/s. 304 pages. ISBN 978-1-84595-009-5.
Fong, Wen, penyunting (1980). The great bronze age of China: an exhibition from the People's Republic of China. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN 978-0-87099-226-1.
Paludan, Ann. (1998). Chronicle of the China Emperors. London: Thames & Hudson. m/s. 224 pages. ISBN 978-0-500-05090-3.
Yap, Joseph P. (2009). Wars with the Xiongnu, A Translation from Zizhi tongjian. AuthorHouse, Bloomington, Indiana, U.S.A. ISBN 978-1-4490-0604-4.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Didahului oleh Dinasti Zhou	Dinasti Qin 221–206 SM	Diikuti oleh: Dinasti Han

[徐锡祺-1] 徐锡祺 (1992). 新编中国三千年历日检索表 (dalam bahasa Cina). 北京: 人民教育出版社. ISBN 978-7-107-10351-3.

[徐俊-2] 徐俊 (November 2000). 中国古代王朝和政权名号探源 (dalam bahasa Cina). 湖北武昌: 华中师范大学出版社. m/s. 55–57. ISBN 7-5622-2277-0.

[1]

[2]

l b s Sejarah empayar-empayar
Zaman purba	Akkadia · Kerajaan Baru Mesir · Neo-Assyria · Hittit · Medes · Hakhamaniyah · Makaduniah (Ptolemaios · Seleukos) · Maurya · Kush · Gupta · Qin · Han · Parthia/Arsyak · Rom (Rom Barat · Rom Timur) · Sasan
Zaman Pertengahan	Byzantium · Hun · Arab (Rashidun · Umayyah · Abbasiyyah · Fatimiyah · Al-Muwahhidun) · Ghaznawiyah · Benin · Seljuk · Oyo · Bornu · Khwarizmiyah · Timuriyah · Chola · Mongol (Yuan · Jochiyah · Chagatai · Ilkhanat) · Kanem · Serbi · Songhai · Bulgaria · Carolus · Suci Rom · Angevin · Mali · Tang · Song · Ghana · Aztec · Inca · Srivijaya · Majapahit
Empayar Zaman Moden	Maratha · Mughal · Ming · Qing · Uthmaniyah · Safawiyah · Afsharid · Zand · Qajar · Habsyah · Portugal · Sepanyol · Iberia · Belanda · Britain · Napoleon Perancis · Koloni Perancis · Jerman · Koloni Jerman · Rusia · Sweden · Austria-Hungaria · Brazil · Koloni Itali · Jepun · Korea