| Perfileman Tamil (Kollywood) கோலிவுட் | |
|---|---|
 Globe di Studio AVM , sering dianggap sebagai simbol industri filem tamil | |
| No. skrin | 1546 (Tamil Nadu dan Pondicherry) (2022)[1] |
| Pengedar utama | 2D Entertainment AGS Entertainment AVM Productions Aascar Films Avni Cinemax Dream Warrior Pictures Gemini Film Circuit Kavithalayaa Productions Lakshmi Movie Makers Lyca Productions Madras Talkies Modern Theatres National Pictures Raaj Kamal Films International Red Giant Movies Sathya Jyothi Films Seven Screen Studio Sri Surya Movies Studio Green Sun Pictures Super Good Films Thenandal Studio Limited V Creations Vijaya Vauhini Studios Wunderbar Films |
| Filem cereka terbitan (2022)[2] | |
| Jumlah | 221 |
Perfileman Tamil ialah segmen dalam perfileman India yang didedikasikan kepada penerbitan filem cereka dalam Bahasa Tamil, iaitu bahasa utama yang dituturkan di negeri Tamil Nadu. Ia digelar Kollywood, gabungan perkataan (portmanteau) antara nama kawasan Kodambakkam—sebuah kawasan di Chennai yang menempatkan banyak studio filem, dan Hollywood di Amerika Syarikat.[7]
Filem bisu Tamil pertama, Keechaka Vadham, diarahkan oleh R. Nataraja Mudaliar pada tahun 1918.[8] Filem bercakap Tamil pertama, Kalidas, sebuah filem berbilang bahasa yang diarahkan oleh H. M. Reddy, ditayangkan pada 31 Oktober 1931, kurang daripada tujuh bulan selepas filem bercakap pertama India, Alam Ara. [9]
Perfileman Tamil terkenal dengan naratif yang canggih dan kepelbagaian genre filem, di mana beberapa karya pada tahun 1990-an dan awal 2000-an berjaya menembusi batasan etnik dan bahasa. Antara filem tersebut ialah Roja (1992), Bombay (1995), Indian (1996) dan Enthiran (2010).[10][11] Sejak itu, perfileman Tamil telah melahirkan beberapa pelakon, pengarah dan filem yang paling berjaya secara komersial dalam sejarah perfileman India.
Menjelang akhir tahun 1930-an, dewan perundangan Negeri Madras telah meluluskan Akta Cukai Hiburan 1939. Madras (kini Chennai), kemudiannya menjadi pusat sekunder untuk perfileman Hindi, industri filem dari India Selatan yang lain, serta perfileman dari Sri Lanka.[12]
Sepanjang suku terakhir abad ke-20, filem Tamil telah membina kehadiran global, dengan kutipan pecah panggung yang kukuh dalam kalangan penonton berbahasa Tamil di Sri Lanka, Malaysia, dan Singapura. Filem-filem Tamil juga diedarkan ke seluruh Timur Tengah, Oceania, Eropah, Amerika Utara, beberapa bahagian di Afrika, dan Jepun.[13][14]
Industri ini juga telah mengilhamkan penerbitan filem bebas dalam kalangan komuniti diaspora Tamil di Sri Lanka, Malaysia, Singapura, dan negara-negara di Dunia Barat.[15]
Sejarah
Pamer awal
M. Edwards pertama kali menayangkan pilihan filem bisu di Balai Awam Victoria di Madras pada tahun 1897 semasa zaman British Raj. Filem-filem terpilih itu semuanya bertemakan bukan fiksyen; kebanyakannya merupakan rakaman bergambar peristiwa kehidupan seharian. Sarjana filem Stephen Hughes menyatakan bahawa dalam beberapa tahun kemudian terdapat tayangan tiket berkala di sebuah dewan di Pophams Broadway yang dimulakan oleh seorang wanita bernama Mrs. Klug, namun ia hanya bertahan selama beberapa bulan. Setelah dibuktikan berpotensi secara komersial, seorang usahawan Barat bernama Warwick Major membina panggung wayang pertama, Electric Theatre, yang masih wujud sehingga kini. Ia menjadi tempat kegemaran komuniti British di Madras. Panggung itu ditutup selepas beberapa tahun. Bangunan tersebut kini menjadi sebahagian daripada kompleks pejabat pos di Anna Salai (Mount Road). Lyric Theatre juga dibina di kawasan Mount Road. Tempat ini menawarkan pelbagai acara termasuk pementasan drama dalam bahasa Inggeris, konsert muzik klasik Barat, dan tarian ballroom. Filem bisu turut ditayangkan sebagai tarikan tambahan.[16]
Swamikannu Vincent, seorang juru draf kereta api dari Tiruchirapalli, menjadi pengendali tayangan bergerak pada tahun 1905. Beliau menayangkan filem pendek di dalam khemah di Esplanade, berhampiran Parry's Corner kini, menggunakan pembakar jet karbida untuk projektor. Beliau membeli projektor filem dan filem bisu daripada seorang warga Perancis bernama Du Pont dan memulakan perniagaan sebagai pengendali filem.[17] Tidak lama kemudian, beliau bekerjasama dengan Pathé, sebuah syarikat penerbitan filem perintis yang terkenal, dan mengimport projektor. Langkah ini membantu rumah-rumah pawagam baharu tumbuh di seluruh Presidensi Madras.[18] Pada tahun-tahun berikutnya, beliau menghasilkan filem bersuara dan turut membina sebuah pawagam di Coimbatore.[19]
Bagi meraikan lawatan Raja George V pada tahun 1909, satu pameran seni besar telah dianjurkan di Madras. Tarikan utamanya ialah tayangan filem pendek yang disertakan dengan bunyi. Sebuah syarikat British mengimport megafon Crone, iaitu gabungan projektor filem dengan fonograf dan cakera mengandungi bunyi prarakaman yang dijalankan serentak, menghasilkan gambar dan bunyi pada masa yang sama. Namun begitu, tiada dialog yang diselaraskan. Raghupathi Venkaiah Naidu, seorang jurugambar yang berjaya, mengambil alih peralatan itu selepas pameran dan menubuhkan pawagam khemah berhampiran Madras High Court.[16] Dengan peralatan tersebut, beliau menayangkan filem pendek Pearl Fish dan Raja's Casket di Victoria Public Hall. Apabila ia berjaya, beliau menayangkan filem di khemah yang didirikan di Esplanade. Tayangan dalam khemah ini menjadi pendahulu sebenar pertunjukan pawagam. Naidu mengembara bersama unit ini ke Burma (kini Myanmar) dan Sri Lanka, dan apabila beliau mengumpulkan dana yang mencukupi, beliau membina pawagam kekal di Madras—Gaiety pada tahun 1914, pawagam pertama di Madras yang dibina oleh orang India. Tidak lama kemudian beliau menambah dua lagi pawagam, Crown Theatre di Mint dan Globe (kemudian dikenali sebagai Roxy) di Purasawalkam.[20][21][22]
[Swamikannu Vincent]], yang telah membina salah satu dewan pawagam terawal di India Selatan di Coimbatore, memperkenalkan konsep "Pawagam Khemah" di mana sebuah khemah didirikan di sebidang tanah lapang berhampiran bandar atau kampung untuk menayangkan filem. Pawagam pertama seumpamanya ditubuhkan di Madras dan dinamakan "Edison's Grand Cinemamegaphone". Nama itu diambil kerana karbon elektrik digunakan untuk projektor gambar bergerak.[23]
Kebanyakan filem yang ditayangkan ketika itu ialah filem pendek yang dihasilkan di Amerika Syarikat dan Britain. Pada tahun 1909, seorang warga Inggeris, T. H. Huffton, menubuhkan Peninsular Film Services di Madras dan menghasilkan beberapa filem pendek untuk penonton tempatan. Namun tidak lama kemudian, filem berdurasi sejam yang mengisahkan cerita dramatik, yang dikenali sebagai "filem drama", mula diimport. Bermula tahun 1912, filem cereka yang dihasilkan di Bombay (kini Mumbai) turut ditayangkan di Madras. Era filem pendek pun berakhir. Kehadiran filem drama telah mengukuhkan pawagam sebagai bentuk hiburan popular. Lebih banyak pawagam dibina di bandar tersebut.
Tertarik dengan bentuk hiburan baharu ini, seorang pengedar kereta di kawasan Thousand Lights, Madras, R. Nataraja Mudaliyar, memutuskan untuk menceburi bidang penerbitan filem. Selepas beberapa hari menjalani latihan di Pune bersama jurukamera Stewart Smith, jurukamera rasmi Lord Curzon ketika Durbar 1903, beliau menubuhkan syarikat penerbitan filem pada tahun 1916.
Individu yang benar-benar meletakkan asas perfileman Tamil ialah A. Narayanan. Selepas beberapa tahun dalam bidang pengedaran filem, beliau menubuhkan sebuah syarikat penerbitan di Madras iaitu General Pictures Corporation (GPC). Bermula dengan The Faithful Wife/Dharmapathini (1929), GPC menghasilkan kira-kira 24 filem cereka. GPC berfungsi sebagai sekolah filem dan melahirkan tokoh-tokoh seperti Sundara Rao Nadkarni dan Jiten Banerji. Studio GPC beroperasi di banglo Chellapalli di Thiruvottiyur High Road, Madras. Syarikat ini, yang menghasilkan paling banyak filem bisu Tamil, mempunyai cawangan di Colombo, Rangoon dan Singapura.
Filem The Ways of Vishnu/Vishnu Leela, arahan R. Prakasa pada tahun 1932, merupakan filem bisu terakhir yang diterbitkan di Madras. Era filem bisu di India Selatan tidak banyak didokumentasikan. Apabila filem bercakap (talkie) muncul, penerbit filem terpaksa pergi ke Bombay atau Calcutta untuk menghasilkan filem. Kebanyakan filem pada zaman awal ini merupakan adaptasi pentas drama terkenal ke dalam bentuk seluloid. Drama syarikat amat popular dalam kalangan penonton Madras. Teater drama lagenda Otraivadai telah dibina sejak 1872 di Mint. Banyak dewan drama muncul di bandar ini di mana filem bisu pendek ditayangkan pada waktu petang, manakala pementasan drama diadakan pada waktu malam.
Keadaan berubah pada tahun 1934 apabila Madras memperoleh studio bunyi pertamanya. Menjelang waktu itu, semua pawagam di Madras telah dilengkapi sistem bunyi. Narayanan, yang aktif semasa era filem bisu, menubuhkan Srinivasa Cinetone di mana isterinya bertugas sebagai jururakam bunyi. Filem Srinivasa Kalyanam (1934) arahan Narayanan merupakan filem bunyi (talkie) pertama yang diterbitkan di Madras. Studio bunyi kedua di Madras ialah Vel Pictures, yang dimulakan oleh M. D. Rajan di Eldams Road di banglo Dunmore, milik Raja Pithapuram. Tidak lama kemudian, lebih banyak studio bunyi muncul. Sebanyak 36 filem bercakap dihasilkan di Madras pada tahun 1935.
Pengaruh
Kesan utama pawagam awal ialah pengaruh budaya negara. Bahasa Tamil merupakan medium bagi banyak drama dan cerita yang telah ditulis sejak zaman Chola lagi. Ia sangat bergaya dan sifat persembahan ini mampu menarik perhatian orang ramai. Selain itu, muzik dan tarian juga merupakan salah satu sumber hiburan utama.[24]
Terdapat tradisi India yang kuat dalam menyampaikan mitologi, sejarah, cerita dongeng dan sebagainya melalui nyanyian dan tarian. Jika pembikin filem Hollywood berusaha menyembunyikan sifat rekaan karya mereka supaya naratif realistik menjadi dominan sepenuhnya, pembikin filem India pula tidak berusaha menyembunyikan hakikat bahawa apa yang dipaparkan di layar adalah ciptaan, ilusi, fiksyen. Namun begitu, mereka menunjukkan bagaimana ciptaan ini berinteraksi dengan kehidupan seharian masyarakat dalam cara yang kompleks.[25] Menjelang akhir tahun 1930-an, badan perundangan Negeri Madras telah meluluskan Akta Cukai Hiburan 1939.
Studio
Pada tahun 1916, sebuah studio, yang merupakan yang pertama di India selatan,[perlu rujukan] telah ditubuhkan di Madras di 10 Millers Road, Kilpauk. Ia dinamakan sebagai India Film Company. Rangavadivelu, seorang pelakon dari Suguna Vilasa Sabha, iaitu sebuah syarikat teater ketika itu, telah diambil untuk melatih para pelakon. Tiga puluh lima hari kemudian, filem cereka pertama yang dihasilkan di India selatan, The Extermination of Keechakan / Keechakavatham, yang berdasarkan satu episod daripada Mahabharata, telah diterbitkan dan diarahkan oleh R. Nataraja, yang menubuhkan India Film Company Limited.[26]
Walaupun telah berabad-abad dengan peningkatan kutipan pawagam, industri perfileman Tamil masih kekal dalam bentuk tidak formal. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa pengecualian seperti Modern Theatres, Gemini Studios, AVM dan Sri Thenandal Films yang berjaya bertahan dengan menghasilkan lebih daripada 100 filem.
Pengedaran
Kemasukan tahunan penonton di panggung wayang pelbagai skrin (multiplex) dan skrin tunggal di Chennai puratanya ialah 1.1 crore tiket dengan sisihan piawai ±10 lakh tiket sepanjang tahun 2011–16. Industri filem Chennai menghasilkan filem pertama yang diedarkan di seluruh negara India pada tahun 1948 iaitu Chandralekha.[27] Mereka mempunyai rangkaian pengedaran luar negara yang luas, dengan sambutan besar daripada diaspora Tamil. Filem-filem ini diedarkan ke pelbagai bahagian Asia, Afrika, Eropah Barat, Amerika Utara dan Oceania.[28]
Banyak filem Tamil yang berjaya telah diolah semula oleh industri filem lain. Menurut Manorama Yearbook 2000 (sebuah almanak popular), dianggarkan lebih 5,000 filem Tamil telah dihasilkan pada abad ke-20. Filem Tamil juga telah dialih bahasa ke dalam pelbagai bahasa lain, sekali gus mencapai penonton yang lebih luas. Terdapat peningkatan penggunaan bahasa Inggeris dalam dialog dan lagu filem Chennai. Tidak jarang untuk menonton filem yang memaparkan dialog yang diselitkan dengan perkataan dan frasa Inggeris, malah ada juga yang mengandungi ayat penuh dalam bahasa tersebut. Sesetengah filem juga dihasilkan secara serentak dalam dua atau tiga bahasa (sama ada menggunakan sarikata atau beberapa runut bunyi). Komposer filem Chennai telah mempopularkan gaya muzik filem mereka yang unik dan bersifat sincretik di seluruh dunia. Selalunya, filem Tamil memaparkan Tamil Madras, iaitu versi bahasa Tamil percakapan yang digunakan di Chennai.
India
Keechaka Vadham (1918) ialah filem bisu pertama yang dihasilkan di India Selatan.[29] Kalidas (1931) ialah filem bahasa Tamil bersuara pertama yang dihasilkan pada tahun 1931.[30] Kalava (1932) ialah filem bersuara penuh pertama yang dihasilkan sepenuhnya dalam bahasa Tamil.[31] Nandanar (1935) merupakan filem pertama bagi pengarah filem Amerika, Ellis R. Dungan.[32] Balayogini yang ditayangkan pada tahun 1937 dianggap sebagai filem kanak-kanak pertama di India Selatan.[33]
Menurut Manorama Yearbook 2000 (sebuah almanak popular), dianggarkan lebih daripada 5,000 filem Tamil telah dihasilkan pada abad ke-20. Filem-filem Tamil juga telah dialih bahasa ke dalam bahasa lain, sekali gus menjangkau penonton yang lebih luas. Terdapat juga peningkatan penggunaan bahasa Inggeris dalam dialog dan lagu-lagu filem Chennai.
Pada tahun 1991, Marupakkam arahan K.S. Sethu Madhavan menjadi filem Tamil pertama memenangi Anugerah Filem Kebangsaan untuk Filem Cereka Terbaik, pencapaian yang diulangi oleh Kanchivaram pada tahun 2007.[34] Filem-filem Tamil mendapat sambutan baik di negeri-negeri jiran India seperti Kerala, Karnataka, Andhra Pradesh, Maharashtra, Gujarat dan New Delhi. Di Kerala dan Karnataka, filem-filem ini ditayangkan terus dalam bahasa Tamil, manakala di Telangana dan Andhra Pradesh, ia biasanya dialih bahasa ke dalam bahasa Telugu di mana ia mempunyai pasaran yang agak baik.[35][36]
Antarabangsa
Filem-filem Tamil telah menikmati populariti yang konsisten di kalangan penduduk di Asia Tenggara. Sejak Chandralekha, Muthu menjadi filem Tamil kedua yang dialih bahasa ke dalam bahasa Jepun (sebagai Mutu: Odoru Maharaja[37]) dan meraih kutipan rekod sebanyak AS$1.6 juta pada tahun 1998.[38] Pada tahun 2010, Enthiran mencatat kutipan rekod AS$4 juta di Amerika Utara.[39]
Banyak filem berbahasa Tamil telah ditayangkan perdana atau dipilih sebagai persembahan khas di pelbagai festival filem di seluruh dunia, seperti Kannathil Muthamittal (2002) arahan Mani Ratnam, Veyyil (2006) arahan Vasanthabalan dan Paruthiveeran (2007) arahan Ameer Sultan. Kanchivaram (2009) telah dipilih untuk tayangan perdana di Festival Filem Antarabangsa Toronto.
Filem Tamil telah menjadi sebahagian daripada filem yang dihantar oleh India untuk Senarai pencalonan India bagi Anugerah Akademi bagi Filem Bahasa Asing Terbaik sebanyak lapan kali, iaitu kedua tertinggi selepas filem Hindi.[40] Filem Nayakan (1987) arahan Mani Ratnam telah disenaraikan dalam senarai 100 Filem Terbaik Sepanjang Zaman oleh majalah Time.[41]
Ekonomi
Filem Tamil dengan kutipan tertinggi mengikut tahun
Perundangan
Studio filem di Chennai tertakluk kepada pelbagai undang-undang, seperti Peraturan Filem Sinematografi 1948,[83] Akta Sinematografi 1952,[84] dan Akta Hak Cipta 1957.[85]
Di Tamil Nadu, harga tiket pawagam dikawal oleh kerajaan negeri. Pawagam skrin tunggal dibenarkan mengenakan bayaran maksimum sebanyak ₹50, manakala pawagam dengan lebih daripada tiga skrin boleh mengenakan bayaran maksimum ₹120 setiap tiket.[86]
Rujukan
- ^ Vinayak, A. J. (28 September 2022). "Why films from the South set the box office on fire". The Hindu Business Line (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 8 September 2023.
- ^ "KGF 2 to RRR, South Indian film industry saw THESE many releases across 4 languages in 2022!". 3 January 2023.
- ^ Hiro, Dilip (2010). After Empire: The Birth of a Multipolar World. PublicAffairs. m/s. 248. ISBN 978-1-56858-427-0.
- ^ Bureau, Our Regional (25 Januari 2006). "Industri filem Tamil dan Telugu mengatasi Bollywood". Business Standard. Dicapai pada 19 Februari 2012.
- ^ "Industri Filem China dan Masa Depan Bollywood". Forbes.
- ^ "Filem Tamil memberi saingan hebat kepada Bollywood". The Toronto Star. 3 Januari 2013. Dicapai pada 30 Mac 2020.
- ^ [3][4][5][6]
- ^ "Metro Plus Chennai / Madras Miscellany : Pengarah filem 'Tamil' yang perintis". The Hindu. Chennai, India. 7 September 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 12 September 2009. Dicapai pada 29 Jun 2011.
- ^ Velayutham, Selvaraj (2008). Perfileman Tamil: Politik Budaya dalam Industri Filem India yang Lain. Routledge. m/s. 2. ISBN 9780415396806.
- ^ Ramesh, K.V (14 Ogos 2017). "Filem Maniratnam "Roja": Menjambatani jurang Utara-Selatan". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 Disember 2021. Dicapai pada 18 Julai 2022.
- ^ "Filem Mani Ratnam "Bombay" menerima pujian kritikal dan bantahan hebat". India Today. 15 April 1995. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 Disember 2018. Dicapai pada 23 Julai 2021.
- ^ "THE TAMIL NADU ENTERTAINMENTS TAX ACT, 1939" (PDF). Kerajaan Tamil Nadu. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 15 Oktober 2011. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ Pillai, Sreedhar. "Hasil lumayan di seluruh dunia". The Hindu (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 9 Mac 2017.
- ^ "Eros membeli pengedar filem Tamil". Business Standard. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 September 2011. Dicapai pada 6 Oktober 2011.
- "Permintaan tinggi untuk filem India, Big Cinemas melebarkan sayap global". The Times of India. 12 Jun 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 Januari 2013. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ "SIMPOSIUM: PENGALAMAN BUDAYA SRI LANKA". Chennai, India: Frontline. Dicapai pada 26 September 2011.
- "Perayaan warisan bersama di festival filem Kanada". The Hindu. Chennai, India. 9 Ogos 2011. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ a b Muthukumaraswamy, M. D.; Kaushal, Molly (2004). Folklore, public sphere, and civil society. NFSC www.indianfolklore.org. m/s. 116. ISBN 9788190148146.
- ^ "Pioneers in Indian Cinema - Swamikannu Vincent". Indiaheritage.org. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 May 2013. Dicapai pada 22 February 2013.
- ^ Rajmohan, Joshi (2006). Encyclopaedia of Journalism and Mass Communication: Media and mass communication. Isha Books. m/s. 68. ISBN 9788182053663.
- ^ "Tamil Cinema". India Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 June 2015. Dicapai pada 29 June 2016.
- ^ "History of Birth and Growth of Telugu Cinema (Part 3)". CineGoer.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 April 2007.
- ^ Visweswara Rao, Namala. "Telugu Cinema Celebrity – Raghupati Venkaiah Naidu". Idlebrain.com.
- ^ Kumar, Srikanth (26 June 2010). "Why AP Government named an award after Raghupathi Venkaiah Naidu". South Scope. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 October 2014. Dicapai pada 29 October 2014.
- ^ "He brought cinema to South". The Hindu. Chennai, India. 30 April 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 May 2010. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ "Abhinay Deo – "Semua cerita boleh didapati dalam Mahabharata dan Ramayana" – Berita Filem Bollywood". IndiaGlitz. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 Mac 2011. Dicapai pada 12 Mei 2011.
- ^ "Filem India vs Hollywood". Theviewspaper.net. 4 Julai 2008. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 Oktober 2011. Dicapai pada 12 Mei 2011.
- ^ Velayutham, Selvaraj (2008). "'India' in Tamil silent era cinema". Tamil Cinema: The Cultural Politics of India's Other Film Industry. Routledge. m/s. 156. ISBN 978-0-415-39680-6.
- ^ Singh, Sarina (2003). "Film Studios". India. Lonely Planet. m/s. 964. ISBN 978-1-74059-421-9.
Industri filem Chennai kini menyaingi Bollywood (Mumbai) dari segi pengeluaran
- ^ "Industri filem bukanlah berisiko tinggi: Kamal Haasan". Business Line. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 Mei 2013. Dicapai pada 27 September 2011.
- ^ "Remembering a pioneer". The Hindu. Chennai, India. 9 May 2002. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 July 2003. Dicapai pada 29 June 2011.
- ^ Gokulsing, K.; Wimal Dissanayake (2004). Indian Popular Cinema: A Narrative of Cultural Change. Trentham Books. m/s. 24. ISBN 1-85856-329-1.
- ^ "He drew inspiration from Shakespeare". The Hindu. Chennai, India. 18 April 2008. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 April 2008. Dicapai pada 30 June 2011.
- ^ "He transcended barriers with aplomb". The Hindu. 1 February 2002. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 November 2009. Dicapai pada 1 July 2011.CS1 maint: unfit URL (link)
- ^ "Balayogini 1937". The Hindu. 10 April 2009. Dicapai pada 27 December 2019 – melalui www.thehindu.com.
- ^ Baskaran, Sundararaj Theodore (2013). The Eye Of The Serpent: An Introduction To Tamil Cinema. Westland. m/s. 164–. ISBN 978-93-83260-74-4.
- ^ "Tamil films dominate Andhra market". Sify. 14 July 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 July 2011. Dicapai pada 27 April 2013.
- ^ "A few hits and many flops". The Hindu. Chennai, India. 29 December 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 January 2007.
- ^ "Mutu: Odoru Maharaja" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 22 July 2011. Dicapai pada 12 May 2011.
- ^ Gautaman Bhaskaran (6 Januari 2002). "Rajnikanth casts spell on Japanese viewers". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 Mei 2007. Dicapai pada 10 Mei 2007.CS1 maint: unfit URL (link)
- ^ "Agni Natchathiram & Kaakha Kaakha | 12 Unknown facts in Tollywood history!". Behindwoods. 11 March 2018. Dicapai pada 13 July 2021.[pautan mati kekal]
- ^ "India's Oscar failures (25 Images)". Movies.ndtv.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 September 2012. Dicapai pada 12 May 2011.
- ^ Nayakan, All-Time 100 Best Films, Time, 2005
- ^ "'The Greatest of All Time': Makers of Vijay - Venkat Prabhu's 'GOAT' call it the highest-grossing Tamil film of the year". The Hindu (dalam bahasa Inggeris). 2024-09-14. ISSN 0971-751X. Dicapai pada 2025-01-14.
- ^ "'Leo' to 'Thunivu': Highest-grossing Tamil films of 2023". The Times of India. Bennett, Coleman & Co. Ltd. Dicapai pada 2025-08-06.
- ^ Hungama, Bollywood (2022-10-10). "Mani Ratnam's Ponniyin Selvan 1 surpasses Vikram in Tamil Nadu to emerge the HIGHEST grossing film of ALL TIME :Bollywood Box Office - Bollywood Hungama". Bollywood Hungama (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2023-01-16.
- ^ "'Darbar' box office collection: Superstar Rajinikanth's starrer enters 200 crore club in 11 days". The Times of India (dalam bahasa Inggeris). 22 January 2020. Dicapai pada 20 February 2021.
- ^ Kumar, Karthik (21 January 2020). "Darbar enters Rs 200 crore club, fifth Rajinikanth film to achieve feat". Hindustan Times (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 20 February 2021.
- ^ "Top Grossers All Formats Worldwide Gross". www.boxofficeindia.com. Dicapai pada 11 April 2021.
- ^ Vijayaprakash R (16 January 2019). "2.0 exclusive exhibition in Chennai: Original costumes of Rajinikanth, Akshay Kumar attract visitors". Times Now. Dicapai pada 18 January 2019.
- ^ "Top Worldwide Figures – All Formats And Hindi". Box Office India. 2 November 2018.
- ^ "Rajinikanth's 'Kabali' smashes all box office records, earns Rs 250 crore in India on first day - The Economic Times". The Economic Times. 23 July 2016. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "Vijay's Thuppakki makes 180 crore!". The Times of India. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "Suriya: Bollywood's hottest six-pack - Livemint". 2 October 2009. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "A rendezevous with Kamal Haasan - The Economic Times". The Economic Times. 4 April 2009. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "The boss, no doubt - Business Today - Business News". 6 June 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 June 2014. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "28 Years of Vijay: Five times when Thalapathy Vijay's films ruled the box office". The Times of India. 2020-12-03. ISSN 0971-8257. Dicapai pada 2024-09-29.
- ^ thmrn (9 May 2003). ""Saami"". The Hindu. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 September 2003. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "RACE(ing) to be a Superstar". The Hindu. 9 May 2003. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ Kumar, S. R. Ashok. "Hits and misses of the year that was". The Hindu. Dicapai pada 15 February 2017.[pautan mati]
- ^ "BUSINESS TODAY". Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ Thangavelu, Dharani (1 July 2016). "Rajinikanth's track-record at the box office". Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ a b "Setting the Cash Registers Ringing. The Top Ten Grossers So Far". Diarkibkan daripada yang asal pada 8 May 2014. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "The Indian Express - Recherche d'archives de Google Actualités". Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "The Indian Express - Google News Archive Search". Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "Will Kabali be Rajinikanth's Most Revered Film? Here Are His Top 10 Roles". NDTV.com.
- ^ கண்ணன், முரளி (14 April 2020). "ஒரு துப்பாக்கி கையில் எடுக்காதே, எந்தத் தோட்டாவும் என்ன துளைக்காதே!" - கமல் சொல்லி அடித்த 'அபூர்வ சகோதரர்கள்'". vikatan.com (dalam bahasa Tamil). Dicapai pada 2022-07-07.
- ^ "Southern Supernova". Diarkibkan daripada yang asal pada 6 May 2014. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "actor/articleshow/48215004.cms?from=mdr". The Times of India. Dicapai pada 27 December 2019.
- ^ "dinakaran". 18 January 2000. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 January 2000. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ ராம்ஜி, வி. (19 July 2020). "கமலின் கமர்ஷியல் 'குரு'வுக்கு 40 வயது! - இலங்கையில் செய்த மெகா சாதனை!". Hindu Tamil Thisai. Dicapai pada 5 March 2021.
- ^ "Kamal's many avatars 7". Sify (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 12 August 2021. Dicapai pada 12 August 2021.
- ^ "சிவாஜியின் தியாகம் பட வசூல் சர்ச்சை - போஸ்டரிலேயே பதிலடி கொடுத்த தயாரிப்பாளர்". News18 (dalam bahasa Tamil). 4 March 2022. Diarkibkan daripada yang asal pada 10 April 2024. Dicapai pada 10 April 2024.
- ^ "Sigappu Rojakkal (1978) - '16 Vayathinile' to 'Moondram Pirai', Sridevi's best performances till date". The Times of India. Dicapai pada 12 August 2021.
- ^ "16 வயதினிலே வெளிவந்து 43 ஆண்டுகள்: கிராமத்துக் காதல் ஓவியம்". Dinamani (dalam bahasa Tamil). 15 September 2020. Dicapai pada 12 August 2021.
- ^ a b "72ல் ஏழு சிவாஜி படம்; 'வசந்தமாளிகை' மெகா ஹிட்! - இன்று டிஜிட்டலில் படம் ரிலீஸ்". 21 June 2019.
- ^ "MGR's 1971 blockbuster film Rickshawkaran to be restored!". 30 July 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 April 2023. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "சிவாஜியின் நடிப்புக்கு ஒரு படம்!". 3 August 2018.
- ^ "50வது ஆண்டில் 'அன்பே வா'! - Anbe Vaa in 50th Year". 29 June 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 June 2016. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்". 24 August 2015.
- ^ Jeshi, K. (2 September 2011). "Following a star". The Hindu. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "சாவித்ரி - 2. காதல் மந்திரவாதி! - Dinamani - Tamil Daily News". 11 June 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 June 2015. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ Jeshi, K. (10 September 2012). "Blockbusters of Coimbatore". The Hindu. Dicapai pada 2 December 2016.
- ^ "இதே நாளில் அன்று". Dinamalar. 12 August 2018. Dicapai pada 16 February 2022.
- ^ "Peraturan filem sinematografi, 1948". Kerajaan India. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 September 2018. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ "Poster". Lembaga Pensijilan Filem Pusat (CBFC). Diarkibkan daripada yang asal pada 23 November 2011. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ "AKTA HAK CIPTA INDIA, 1957" (PDF). Kerajaan India. Dicapai pada 26 September 2011.
- ^ Ashok Kumar, S.R. (2 Januari 2007). "Penyemakan kadar tiket pawagam mencerminkan tindakan seimbang". The Hindu. Chennai, India. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 Januari 2007. Dicapai pada 18 Januari 2013.