| Bahasa Cina Malaysia | |
|---|---|
| 马来西亚华语 | |
| Kawasan | Malaysia |
Rumpun bahasa Sino-Tibet
| |
| Status rasmi | |
Bahasa rasmi di | Tiada |
| Dikawal selia oleh | Majlis Penyeragaman Bahasa Mandarin Malaysia |
| Kod bahasa | |
| ISO 639-3 | – |
| ISO 639-6 | huyu |
| Glottolog | Tiada |
| Linguasphere | 79-AAA-bbd-(part)(=colloquial) |
| IETF | zh-Hans-MY |
Bahasa Cina Malaysia merupakan satu bentuk Bahasa Mandarin yang digunakan secara meluas dalam kalangan masyarakat Cina Malaysia, dengan jumlah penutur kira-kira 8 juta orang. Walaupun Bahasa Cina Malaysia berasaskan Bahasa Mandarin Piawai Moden dari China, ia mempunyai ciri-ciri tersendiri yang dipengaruhi oleh sejarah, budaya, dan persekitaran sosial tempatan. Perbezaan ini ketara dalam aspek pertuturan harian dan pilihan kosa kata.
Selain itu, terdapat perbezaan besar antara bentuk Bahasa Mandarin yang dituturkan secara harian dengan yang digunakan dalam media tempatan. Yang pertama merujuk kepada bentuk lisan harian dalam kalangan masyarakat Cina, manakala yang kedua merupakan bentuk rasmi yang digunakan dalam media (elektronik) tempatan. Oleh kerana terdapat banyak perbezaan antara kosa kata Bahasa Cina Malaysia dengan Bahasa Mandarin piawai dari Beijing, kerajaan dan pertubuhan masyarakat Cina telah menubuhkan Majlis Penyeragaman Bahasa Cina Malaysia bagi menyeragamkan penggunaan istilah Mandarin di Malaysia.
Disebabkan oleh budaya dan pengalaman bersama nenek moyang masyarakat Cina yang berhijrah ke Asia Tenggara, Bahasa Cina Malaysia yang bersifat lisan mempunyai banyak persamaan dengan Bahasa Mandarin Singapura. Namun begitu, dari segi intonasi, terdapat sedikit perbezaan, dan sesetengah rakyat Singapura merujuk kepada intonasi Bahasa Cina Malaysia sebagai "loghat Persekutuan". Kedua-dua bentuk ini juga dikenali bersama sebagai Bahasa Cina Malaysia dan Singapura.
Istilah
Sebelum pertengahan tahun 1960-an, istilah "Bahasa Mandarin" digunakan oleh negara-negara Asia Tenggara sebagai istilah umum bagi pelbagai Dialek Cina. Sebagai contoh, akhbar-akhbar di Malaysia menggunakan istilah "filem Mandarin" bagi merujuk kepada filem dalam bahasa Kantonis (Dialek Kwangfu), bahasa Hokkien (Dialek Xiamen dan Quanzhou), dan filem dalam Mandarin Beijing. Namun selepas pertengahan 1960-an, Malaysia mula menggunakan istilah "Bahasa Mandarin" secara khusus untuk merujuk kepada Mandarin Piawai yang berasaskan sebutan Beijing dan Mandarin Utara sebagai asas. Oleh itu, bahasa Kantonis dan Hokkien dikecualikan daripada istilah "Mandarin". Bahasa Cina Malaysia dan Bahasa Mandarin Singapura meneruskan penggunaan definisi baharu ini untuk "Mandarin".[1]
Sejarah
Latar Belakang
Sejarah penghijrahan masyarakat Cina ke Malaysia bermula sejak zaman Kesultanan Melaka apabila Sultan Mansur Shah berkahwin dengan seorang puteri dari China, iaitu Hang Li Po. Pada penghujung Dinasti Qing, ramai buruh Cina berhijrah ke luar negara untuk mencari rezeki, termasuk kaum Quanzhou-Zhangzhou, Orang Kantonis (Kaum Gaozhou, Empat Wilayah), Orang Teochew, Orang Putian , Orang Fuzhou, Orang Hainan, Orang Leizhou dan lain-lain.
Daripada jumlah ini, tiga kumpulan etnik utama iaitu Orang Kantonis, Orang Hokkien (sering dirujuk sebagai "orang Fujian" di Malaysia) dan Orang Hakka membentuk majoriti masyarakat Cina Malaysia pada hari ini. Setiap kumpulan ini menuturkan dialek Tanghwa yang berbeza, iaitu Bahasa Kantonis (sering dipanggil "Kantonis" atau "Kwangtung" tempatan), Bahasa Hokkien (sering dipanggil "Fujian"), dan Bahasa Hakka. Oleh kerana perbezaan bahasa yang tidak saling difahami, mereka menubuhkan persatuan atau dewan komuniti masing-masing berdasarkan asal-usul daerah mereka.
Selepas penubuhan Republik China, kerajaan menetapkan bahawa Bahasa Mandarin Piawai Moden menjadi bahasa rasmi sebagai Bahasa Kebangsaan Republik China. Justeru, masyarakat Cina di Malaysia turut menerima pakai bahasa piawai ini sebagai bahasa perhubungan bersama. Selain itu, Perang China-Jepun turut menyatukan komuniti berbeza latar ini.
Perkembangan Bahasa Mandarin di Malaysia
Dalam komuniti Cina di Malaysia, pendidikan awal di sekolah swasta dijalankan menggunakan dialek Tanghwa berdasarkan daerah asal masing-masing. Selepas Gerakan 4 Mei pada tahun 1919, banyak sekolah swasta tempatan mula mengikuti reformasi pendidikan oleh golongan pembaharuan di China, dan menggantikan bahasa pengantar daripada dialek tempatan seperti Hokkien atau Kantonis kepada Bahasa Mandarin Piawai Moden.[2]
Dari tahun 1950-an hingga 1970-an, bahan hiburan dan bacaan dalam bahasa Cina di Malaysia kebanyakannya berasal dari Taiwan atau Hong Kong. Justeru itu, Bahasa Mandarin di Malaysia banyak dipengaruhi oleh Bahasa Kebangsaan Republik China yang digunakan di Taiwan.
Selepas Republik Rakyat China melancarkan dasar pembaharuan dan keterbukaan pada tahun 1980-an, hubungan budaya antara Malaysia dan tanah besar China mula berkembang. Hasilnya, Malaysia mula menggunakan sistem Hanyu Pinyin dari China dan beralih daripada penggunaan Tulisan Cina Tradisional kepada Tulisan Cina Ringkas.
Memasuki abad ke-21, dengan meluasnya penggunaan internet, komunikasi antara masyarakat Cina Malaysia dengan penduduk tanah besar China, Hong Kong dan Taiwan semakin kerap. Ini menyebabkan generasi muda tempatan mula cenderung menggunakan kosa kata yang lebih hampir kepada Bahasa Mandarin Piawai dan Bahasa Mandarin Taiwan.
Disebabkan sistem pendidikan Cina di Malaysia yang teratur dan menyeluruh, majoriti masyarakat Cina Malaysia kini fasih bertutur dalam Bahasa Mandarin, dan pada masa yang sama, masih boleh menggunakan dialek Tanghwa seperti Bahasa Hokkien (varian Quanzhou-Zhangzhou), Bahasa Teochew, Bahasa Hakka, dan Bahasa Kantonis. Dalam masa yang sama, Bahasa Mandarin Piawai Malaysia juga telah menjadi bahasa utama media berbahasa Cina di negara ini.
Bahasa Piawai
Seiring dengan pertambahan hubungan antara Malaysia dan tanah besar China, sebutan Bahasa Mandarin Piawai Malaysia kini hampir menyamai sebutan Bahasa Mandarin Piawai dari China. Terdapat dua kategori utama dalam sebutan ini: sebutan aliran lama dan sebutan aliran baharu.
Sebutan aliran lama merujuk kepada sebutan yang berasaskan Bahasa Kebangsaan Republik China (digunakan di Taiwan), manakala sebutan aliran baharu merupakan sebutan yang digunakan dalam sistem pendidikan masa kini dan diiktiraf secara rasmi sebagai piawaian. Dalam kehidupan harian, masyarakat Cina tempatan bertutur dalam Bahasa Mandarin yang kaya dengan loghat dan intonasi tempatan. Namun, dalam media berbahasa Cina seperti radio dan televisyen serta dalam majlis-majlis rasmi, Bahasa Mandarin Piawai Malaysia digunakan.
Sebutannya berpandukan sistem Hanyu Pinyin dari China, tetapi intonasinya lebih hampir dengan Bahasa Mandarin piawai Taiwan.
Pada peringkat awal, Bahasa Mandarin tempatan merujuk kepada sebutan lama seperti Guoyin Lama dan Guoyin Baharu, kedua-duanya berasal dari sistem pendidikan China sebelum era moden. Sebutan ini dikenali sebagai sebutan aliran lama. Selepas itu, sebutan bertukar kepada sebutan Bahasa Mandarin Piawai tanah besar China yang dikenali sebagai sebutan aliran baharu.
Hasil daripada kesan bertindih antara beberapa generasi bahasa Mandarin ini, sebutan tempatan kini berkongsi ciri-ciri yang serupa dengan loghat-loghat Mandarin dari China Selatan.
Imbuhan Akhir (Rima)
Dalam sebutan piawai aliran baharu, p, m, f yang diikuti ong hampir semuanya disebut sebagai eng. Namun dalam sebutan piawai aliran lama, bunyi ong dan eng tidak dicampur.
| Contoh perkataan | Sebutan aliran lama | Sebutan aliran baharu | Catatan |
|---|---|---|---|
| 朋 | péng | péng | Perbezaan boleh dibandingkan dengan bahasa ibunda seperti Bahasa Hokkien atau Bahasa Kantonis. |
| 蓬 | póng | ||
| 孟 | mèng | mèng | |
| 夢 | mòng | ||
| 風 | fōng | fēng | Semua feng dalam aliran baharu, dalam aliran lama disebut sebagai fong |
| 拼 | pìng | pīn | Sebutan lama berkait dengan bahasa ibunda penutur, manakala sebutan baharu mengikut Bahasa Mandarin Piawai, lebih bersifat umum. |
Perbezaan Nada
Sebutan dalam aliran lama kebanyakannya mengikuti nada dalam Bahasa Kebangsaan Republik China (Taiwan). Walau bagaimanapun, terdapat beberapa pengecualian di mana nada dalam aliran baharu (mengikut Bahasa Mandarin Piawai) digunakan secara meluas. Contohnya: 崖、企、辱、署、讽、蹈、伪、法国、俄罗斯、蜗牛.
| Contoh perkataan | Sebutan aliran lama | Sebutan aliran baharu | Catatan |
|---|---|---|---|
| 期 | qí | qī | Perubahan ini juga berlaku pada perkataan seperti "危", "帆", "惜", "鞠" |
| 究 | jiù | jiū | Perubahan serupa pada "菌", "噸", "穴", "識" |
| 夕 | xì | xī | |
| (答)应 | dá | dā | |
| 築 | zhú | zhù | |
| 谁 | shuí | shéi | |
| 酵 | xiào | jiào | |
| 塞 (kata kerja) | sè | sāi | Nada baharu sejajar dengan perkataan seperti "拆" |
| 关 (卡) | kǎ | qiǎ | |
| 堤 | tí | dī | |
| 头 (髮) | fǎ | fà | |
| 容 | yóng | róng | Semua perkataan rong dalam sebutan lama disebut yong |
| (会)计 | huì | kuài | |
| 一会 | yì huǐ | yí huì |
Nada Berubah
Ciri umum dalam kedua-dua sebutan aliran lama dan baharu:
- Perubahan nada bagi “一”, “七”, dan “不”:
- “一” dan “不” dibaca dalam nada naik (yangping) apabila berada sebelum suku kata bernada turun, contohnya: 一塊, 不要.
- “一” dan “七” dibaca dalam nada turun (qusheng) apabila berada sebelum suku kata bernada rata, naik, atau naik tinggi, contohnya: 七星, 七十, 一起.
- Nada ringan (qingsheng) biasanya hanya berlaku dalam perkataan berulang atau suku kata berganda, contohnya: 一点点、爸爸、妹妹、谢谢.
- Akhiran “儿” hanya digunakan dalam ungkapan seperti “一会儿” sahaja.
Perkataan Pinjaman daripada Bahasa Inggeris dan Melayu
Bahasa Melayu ialah bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi Malaysia, manakala bahasa Inggeris masih penting selepas zaman penjajahan British. Oleh itu, Bahasa Mandarin tempatan menyerap banyak perkataan pinjaman daripada kedua-dua bahasa tersebut dalam pertuturan seharian.[3] Beberapa perkataan ini juga telah diterima dalam Bahasa Mandarin Piawai Malaysia.
- Perkataan daripada bahasa Melayu:
- “巴剎” ( pasar)
- “甘榜” (kampung, terutama kampung Melayu)
- “Lima kaki” (kakilima; koridor berbumbung di bawah rumah kedai, kini jarang digunakan)
Pertuturan Seharian
Ciri utama pertuturan Bahasa Cina Malaysia termasuk:
- Bunyi lidah berlekuk (retroflex) tidak ketara.
- Tidak mengandungi akhiran -r (兒化), dan nada ringan sangat jarang digunakan.
- Sebutan masuk (ru sheng) pada sesetengah perkataan bernada turun, terutama dalam kalangan generasi lama.
- Masih menggunakan sebutan "aliran lama" pada beberapa perkataan, contohnya:
- Imbuhan “eng” selepas huruf konsonan b p m f w disebut sebagai “ong”, seperti “風” disebut sebagai “fōng”.
- “亞洲” disebut sebagai “yǎ zhōu” (bukan “yà zhōu”).
- Dipengaruhi oleh dialek tempatan (berbeza mengikut kawasan), bahasa Inggeris dan bahasa Melayu.
- Secara am, generasi lama lebih terpengaruh oleh dialek dan bahasa Melayu; generasi muda lebih dipengaruhi oleh bahasa asing lain seperti bahasa Inggeris.
- Contoh: Orang Hokkien tua mungkin menyebut kad pengenalan sebagai “登記” (mengikut sebutan Hokkien), manakala golongan muda menyebut “IC” (singkatan Identity Card).
- Secara am, generasi lama lebih terpengaruh oleh dialek dan bahasa Melayu; generasi muda lebih dipengaruhi oleh bahasa asing lain seperti bahasa Inggeris.
- Dalam menyebut nama orang yang ditransliterasikan (terutama dari Melayu dan Inggeris), jika sebutan terlalu janggal, ia disebut dalam bahasa asal (cth: Ahmad Zahid) dan bukan transliterasi aksara Cina (“阿末扎希”).
- Dalam media siaran rasmi seperti televisyen dan radio kerajaan, sebutan ini sering digunakan. Tetapi stesen televisyen swasta lazimnya menyebut nama transliterasi Cina atau singkatannya (cth: “马哈迪” disebut “敦马”).
- Bagi kata berganda dengan dua nada naik, secara umum berubah kepada “nada naik + nada rata”, tetapi ada pengecualian:
- Gelaran kasih sayang lebih cenderung kepada "nada naik + nada rata", mirip dengan gaya Bahasa Hokkien dan Mandarin Taiwan.
- Ada sesetengah perkataan berganda tidak mengalami perubahan nada:
- “演讲稿” disebut “yán jiǎng gǎo”
- “拿起来” disebut “nǎ qǐ lái”
- “你拿了吗” disebut “nǐ nǎ liǎo mā”
Pengaruh Dialek
Pengaruh dialek berbeza mengikut kawasan. Contohnya, di Kuala Lumpur yang kuat pengaruh Bahasa Kantonis, sebutan Mandarin tempatan berbeza ketara dengan kawasan seperti Johor Bahru yang lebih dipengaruhi oleh Bahasa Hokkien dan Bahasa Teochew, terutama dari segi intonasi.
Pengaruh Bahasa Hokkien
Orang Hokkien (termasuk orang Teochew) merupakan kumpulan etnik terbesar dalam kalangan Cina Malaysia. Bahasa Hokkien (dikenali sebagai Bahasa Hokkien Asia Tenggara) digunakan secara meluas di Utara Semenanjung Malaysia (seperti Pulau Pinang, Kedah, Perlis, Terengganu, Kelantan, sebahagian Perak), di Selatan (seperti Melaka, Johor, sebahagian Pahang, dan Lembah Klang) serta sebahagian Malaysia Timur dan Singapura. Bahasa ini banyak mempengaruhi sebutan Mandarin tempatan.
Contoh pengaruh Hokkien:
- Nada rata lebih rendah, serupa dengan nada ke-7 Hokkien (yangqu).
- Intonasi menyerupai dialek Hokkien atau Bahasa Mandarin Taiwan.
- Perkataan pinjaman Hokkien:
- “揬” (dibaca Dùk, bermaksud cucuk)
- “塌” (dibaca thàp/dàp, bermaksud tampal; atau làp, maksud susun)
- “康頭” (maksud helah, ragam)
- “落跑” (lào páo, maksud lari)
- “龍溝” (longkang)
- Sebutan Hokkien untuk sesetengah perkataan digunakan tetapi makna tidak berubah:
- “夾” dibaca giàp/kiàp
- “呸” dibaca phuì
- “唉” dibaca hai/hài
- “嘖” dibaca chéh
- Sering menggunakan kata penegas seperti “乎” (hó/hngóh) dan “唅” (hǎ/hngǎh) di hujung ayat untuk menyatakan penjelasan atau soalan.
- Penggunaan “kòk” di hujung ayat (biasa di utara).
- Guna “嘛” (mǎ) menggantikan “juga”:
- Contoh: “你嘛不是这样” (kamu juga bukan begitu)
- Guna “呢” (néh atau nóh) sebagai penunjuk lokasi atau partikel:
- Contoh:
- (A) Telefon saya mana?
- (B) Néh! Di sana saja.
- Contoh:
- “最好” sering digunakan secara sinis atau sebagai penafian:
- Contoh: “最好是有这种东西。” bermaksud sebenarnya tiada. Orang luar mungkin tersalah faham sebagai “harap ia akan muncul”.
- Penggunaan penentu kuantiti (penjodoh bilangan) serupa dengan Hokkien:
- “粒” untuk benda bulat
- “間” untuk bangunan
- “個” untuk yang lain
Pengaruh Bahasa Kantonis
Orang Kantonis merupakan kumpulan ketiga terbesar dalam kalangan masyarakat Cina di Malaysia. Bahasa Kantonis merupakan bahasa utama di Kuala Lumpur, Selangor, dan sebahagian Perak, lalu memberi pengaruh besar terhadap Bahasa Mandarin tempatan di kawasan ini.
Contoh pengaruh Kantonis:
- Intonasi menyerupai Mandarin bergaya Kantonis
- “埋” (maai4) digunakan bermaksud “sekali gus” atau “sekali jalan”
- Partikel soalan “冇” (mou5) menggantikan “吗” digunakan dalam kalangan belia:
- Contoh: “Nanti pergi minum teh 冇?”
- Perkataan pinjaman Kantonis:
- “雲吞” (wonton)
- “龙门” (pintu gol)
- “大耳窿” (lintah darat)
- “老千” (penipu)
- “含巴唥” (haam6 ba6 laang6; maksud: semua)
- Dalam tatabahasa:
- “先” (dulu) dalam Kantonis boleh digunakan selepas kata kerja (pelengkap), berbeza dengan Mandarin piawai:
- Mandarin piawai: “我先去喝水”
- Mandarin Malaysia: “我去喝水先”
- “先” (dulu) dalam Kantonis boleh digunakan selepas kata kerja (pelengkap), berbeza dengan Mandarin piawai:
Pengaruh Bahasa Melayu dan Inggeris
Dalam pertuturan Mandarin Malaysia, banyak perkataan Melayu dan Inggeris digunakan secara terus:
- Bahasa Melayu:
- Kastam (beacukai; asalnya dari custom Inggeris)
- Tayar poncet (tayar bocor)
- Botak (botak, tiada rambut)
- Bahasa Inggeris:
- Highway (lebuhraya)
- Start车 (hidupkan enjin)
- Speaker (pembesar suara)
Susunan Ayat Terbalik
| Bahasa Cina Malaysia | Bahasa Mandarin Piawai |
|---|---|
| 搞错没有哦你！ | 你有没有搞错哦？ |
| 什么来的这个东西？ | 这东西是什么？ |
| 很凉乎（hó）今天！ | 今天真凉。 |
| 我走先啊。 | 我先走了。 |
Cara Menyebut Waktu
- “点” digunakan untuk jam, manakala “字” (tanda jarum jam) bermaksud lima minit.
| Bahasa Cina Malaysia | Bahasa Mandarin Piawai |
|---|---|
| 现在7点11个字出一点。 | 现在是7点57分。 |
Kata Seru
Disebabkan pengaruh daripada dialek seperti Hokkien, Kantonis, dan Hakka, Bahasa Cina Malaysia sering disertai dengan kata seru unik di hujung ayat, dan kata-kata ini turut mempengaruhi makna keseluruhan ayat. Contohnya:
- 是啦！ (menunjukkan pengesahan)
- 是咧！ (menunjukkan kepastian)
- 是咯！ (menunjukkan persetujuan)
- 是哈？ (menunjukkan terkejut)
- 是吼！ (menunjukkan kesedaran atau faham)
- 是哦？ (menunjukkan persoalan atau keraguan)
- 是咩？ (menunjukkan keraguan)
- 是吗？ (menunjukkan pertanyaan)
- 是呱？/是吧？ (menunjukkan ketidakpastian)
Penulisan Aksara Cina
Sebelum 1980-an, tulisan utama yang digunakan di Malaysia ialah tulisan cina tradisional. Namun sejak 1960-an, penggunaan aksara ringkas dari tanah besar China mula diserap dalam penulisan harian untuk kemudahan dan kelajuan menulis.
Pada tahun 1972, "Jawatankuasa Penyederhanaan Aksara Cina Malaysia" ditubuhkan untuk mengkaji dan menyeragamkan aksara ringkas yang digunakan masyarakat Cina Malaysia. Pada 28 Februari 1981, senarai rasmi Senarai Umum Aksara Ringkas Malaysia diterbitkan, merangkumi 2238 aksara, dan selaras sepenuhnya dengan Senarai Umum Aksara Ringkas dari China.
Pada 31 Disember 1981, Kementerian Pendidikan Malaysia mengumumkan bahawa mulai tahun 1983, semua sekolah rendah Cina akan menggunakan sistem Hanyu Pinyin dan aksara ringkas dalam pengajaran, menggantikan Zhuyin Fuhao dan aksara tradisional.[4]
Sejak itu, aksara ringkas menjadi standard dalam pendidikan dan meluas digunakan dalam media, penerbitan, dan bidang akademik.
Namun begitu, kebanyakan masyarakat Cina Malaysia masih memahami aksara tradisional, kerana ia masih digunakan secara meluas dalam papan tanda, pengumuman lama, dan buku bukan akademik, serta dalam penerbitan dari China, Hong Kong dan Taiwan. Walaupun pendidikan rasmi menggunakan tulisan ringkas, akhbar cetak utama seperti Guang Ming Daily, China Press, See Hua Daily News dan Sin Chew Daily lazimnya menggunakan “tajuk dalam aksara tradisional, isi dalam aksara ringkas”.
Kesenian dan Hiburan
Muzik
Ramai penyanyi Cina Malaysia dahulu beralih ke Taiwan untuk mengembangkan kerjaya mereka, antaranya:
Eric Moo（巫启贤）, Moo Keat Hou（巫奇）, Cass Phang（柯以敏）, Michael Wong（光良）, Victor Wong（品冠）, Angelica Lee（李心洁）, Jeff Chin（关德辉）, Chen Qingxiang（陈庆祥）, Fang Jiongbin（方炯镔）, Penny Tai（戴佩妮）, Fish Leong（梁静茹）, Nicholas Teo（张栋梁）, Rynn Lim（林宇中）, Frederick Lee（谢佳见）, Gary Chaw（曹格）, Namewee（黄明志）, Aiken Chia（艾成）.
Generasi baharu termasuk: Kimberley Chen（陈芳语，lahir di Australia）, Joyce Chu（朱主爱, nama pentas: 四葉草）, Lim Mingzhen（林明禎）, Yoke Foong（郭修彧）. Penyanyi wanita lain yang terkenal di Hong Kong termasuk Gin Lee（李幸倪） dan Kay Tse（龔柯允）.
Sebahagian pula berjaya di China seperti 尤长靖 (Idol Producer) dan Lawrence Wong（王冠逸）.[5]
Teater Tradisional
Teater tradisional Cina di Malaysia diwarisi daripada imigran generasi awal dan dikenali sebagai “大戏” atau “戏班酬神”. Sebelum pertengahan abad ke-20, pada setiap perayaan utama, tokong masyarakat Cina akan membina pentas di hadapan “tokong bergerak” dan mementaskan drama sepanjang malam sebagai persembahan untuk dewa.
Setiap kumpulan etnik akan membawa genre drama dari kampung halaman masing-masing seperti:
- Opera Teochew – masyarakat Teochew
- Opera Min, Kaojiaxi, Opera Liyuan, Opera Gezi – masyarakat Hokkien
- Opera Kantonis – masyarakat Kantonis[6]
Radio
Malaysia mempunyai 6 saluran radio berbahasa Cina: 988fm, 8FM, Ai FM, MY, Goxuan, City Plus FM, dan Melody.
Disebabkan ramai masyarakat Cina di Kuala Lumpur menggunakan Bahasa Kantonis, penyiar radio juga cenderung menggunakan Kantonis berbanding Bahasa Mandarin Piawai.
Televisyen
Saluran TV Mandarin tulen yang wujud ialah 8TV, manakala TV2 turut mempunyai kandungan berbahasa Cina.
Di bawah rangkaian Astro, saluran berikut disediakan:
| Saluran | Nama |
|---|---|
| 300HD | iQIYI HD |
| 306HD, 346 | Astro AEC |
| 307HD | Astro Shuang Xing |
| 308HD | Astro Quan Jia HD |
| 310HD | Astro Hua Li Tai |
| 304HD, 344 | Astro Xiao Taiyang |
| 333HD | Astro Huan Xi Tai |
| 311HD, 351–353, 361–363 | Astro AOD |
Drama TV
Drama berbahasa Mandarin tempatan dihasilkan terutamanya oleh ntv7, 8TV, dan beberapa saluran Mandarin di bawah Astro. Antara pelakon yang sering muncul termasuk Chu Mimi（朱咪咪）, DJ Lin（林德荣）, Li Mingzhong（李洺中）.
Terdapat juga pelakon Malaysia yang berjaya mengembangkan kerjaya di luar negara seperti Tong Bing Yu（童冰玉）.
Berita Televisyen
Kini, terdapat 6 stesen TV di Malaysia yang menyiarkan berita dalam Bahasa Mandarin.
| Stesen TV | Nama Program | Waktu Siaran |
|---|---|---|
| BES | Berita Mandarin (Tengah hari) | Isnin–Jumaat: 12:00–12:20
Sabtu & Ahad: 12:00–12:30 |
| Berita Mandarin (Malam) | Setiap hari: 19:00–19:30 | |
| TV2 | Berita Mandarin (Tengah hari) | Isnin–Jumaat: 12:00–12:20
Sabtu & Ahad: 12:00–12:30 |
| Berita Mandarin (Malam) | Setiap hari: 19:00–19:30 | |
| 8TV | Berita Tengah Hari 8TV | Setiap hari: 12:30–13:00 |
| Berita Mandarin 8TV | Setiap hari: 20:00–21:00 | |
| Astro AEC | Berita Bawabaru (ulangan) | Setiap hari: 07:00–07:30 |
| Berita 8PM | Setiap hari: 20:00–20:30 | |
| Berita Bawabaru | Setiap hari: 22:30–23:00 | |
| TV Bernama | Berita Mandarin TV Bernama | Setiap hari: 18:30–19:00 |
| Berita Mandarin (ulangan) | Setiap hari: 22:00–22:30 | |
| TVS (saluran TV) | Re Bao (Berita Panas) | Setiap hari: 14:00–14:15 |
| Setiap hari: 18:00–18:15 |
Rujukan
- ^ 許維賢 (2018). 華語電影在後馬來西亞：土腔風格、華夷風與作者論. Taiwan: 聯經出版. m/s. 36–41. ISBN 9789570850987.
- ^ Fung Kow Ling. "Meninjau Arah Baharu Pendidikan Bahasa Mandarin di Malaysia — Ke Arah Piawaian dan Hubungan Global". Kuala Lumpur: Pusat Bahasa Mandarin Global Universiti Jiao Tong Shanghai, 2006. [1] Diarkibkan September 29, 2017 di Wayback Machine
- ^ 《现代表语法》，Luo Huayan, Bab 3: Perbendaharaan Kata, Seksyen 10: Piawaian Perkataan, "Senarai Perbandingan Perkataan Popular Tempatan dan Istilah Piawai", m.s. 150–151
- ^ 《语文建设》. Beijing: 语言文字报刊社. 1982年03期. Check date values in:
|date=(bantuan) - ^ "红遍中港台的这8位艺人是「马来西亚人」！". Dicapai pada 2020-02-02.
|archive-url=is malformed: timestamp (bantuan) - ^ 王静怡 (2009). "Perubahan Tema Muzik Tradisional Cina Abad ke-20 di Malaysia". Kajian Sejarah Orang Cina Seberang Laut (3): 26–33.
- Bahasa dengan kod ISO6
- Rencana bahasa dengan teg bahasa IETF
- Dialek bahasa dengan kod ISO 639-3
- Bahasa tanpa kod ISO 639-3 tapi dengan kod Glottolog code
- Bahasa tanpa kod ISO 639-3 tapi dengan kod Linguasphere code
- Rencana dengan kod Glottolog tanpa nama
- Rencana bahasa dengan penutur ditetapkan kepada 'tidak diketahui'
- Bahasa di Malaysia